Tadından yenmez sınıfından tanımladığım gruplardan Beady Belle geçtiğimiz ay Belvedere isimli 4. albümünü piyasaya sürdü. Ghosts, Moderation, Closer, Lose and Win gibi hepsi ayrı güzel şarkıları içeren 3 albümün sonrasında Belvedere bu gruba aşık olmak gerektiğini kanıtlayan bir çalışma. Albümde 9 şarkı var ve abartmadan söylüyorum ki hiçbiri boş değil. Two-Faced, A Touch of Paradise ve Tranquil Flight benim favorilerim, ancak dediğim gibi şarkıların tümü çok iyi.

Beady Belle Belvedere?in piyasaya çıkmasından kısa bir süre sonra Türkiye?ye gelip, geçtiğimiz hafta Roxy?de bir konser verdi. Ben de orada bulunan şanslı azınlıktan biriydim. Konser biraz kısaydı, sahneye neredeyse 2 saat geç çıktılar, ertesi gün işe gitmek gerekti, Carlsberg iğrenç bir bira vb. olumsuzlukların yanında izlediğimiz performans istisnaiydi. Her şeyden önce grubun solisti Beate çok şeker bir hatun, alkışlardan sonra çocuk gibi seviniyor ve sanırım canlı dinlediğim en iyi sese sahip insan. Canlı performansı albümden daha etkileyiciydi desem yalan olmaz. Orkestraya da ayrı bir parantez açmak lazım. Keyboard, gitar, bas ve davuldan oluşan ekip oldukça yetkin müzisyenlerden oluşuyordu. Konserin öncesinde, grup 2 kişiden ibaret olduğu için ikisi gelir de kalanını kayıttan yedirirler diye korkuyordum. Neyse ki capcanlı bir konser oldu, kulaklarımızın pası silindi.

Umarım çok uzun zaman geçmeden, mümkünse bu yaz tekrar gelir buralara Beady Belle. Hepsi ayrı ilgi çekici yaz konserleri için ayırdığım bütçenin bir bölümünü daha onlara harcamaktan imtina etmeyeceğim kesin.